در مقایسه با قرص‌های پیشگیری از بارداری، عوارض IUD کمتری است د و بسیاری از خانم‌ها ترجیح می‌دهند از این روش برای پیشگیری از بارداری استفاده کنند. IUD ابزاری کوچک به شکل T است که داخل رحم قرار داده می‌شود و نه تنها مناسب خانم‌هایی است که قبلا زایمان کرده‌اند بلکه خانم‌هایی که تاکنون باردار نشده‌اند نیز می توانند از انواع کوتاه‌تر آن استفاده کنند.

در حال حاضر دو نوع IUD در بازار موجود است: یک نوع از جنس مس است که اجازه نزدیک شدن تخمک و اسپرم را نمی‌دهد و آنها را خنثی می‌کند و یک نوع هورمونی که به طور موضعی پروژسترون ترشح می‌کند. IUD را تا 5 سال می‌توان استفاده کرد و هر زمان مایل بودید می‌توانید آن را خارج کنید. برخلاف باورهای رایج، IUD ناباوری نمی‌آورد بلکه روشی مطمئن و ایمن برای کسانی است که مصرف قرص را فراموش می‌کنند. انواع مسی IUD نیز برای پیشگیری از تشکیل لخته های خونی توصیه می‌شود. 

با این وجود هر کسی نمی‌تواند از IUD به عنوان روش پیشگیری از بارداری استفاده کند به عنوان مثال خانم‌هایی که سابقه بارداری‌های خارج رحمی دارند یا دچار عفونت‌های رحمی، پلیپ، فیبرم، آندومتریوز یا سرطان رحم هستند نباید از این دستگاه استفاده کنند. حتی در خانم‌هایی که فرم رحم نامتقارن است یا خونریزی های بی‌دلیل دارند نیز استفاده از IUD توصیه نمی‌شود. 

IUD هورمونی خود در مقایسه با انواع مسی پرعارضه‌تر است و می‌تواند باعث اکنه، بدخلقی، کاهش میل جنسی، چاقی و اضافه وزن شود. متخصصان توصیه می‌کنند خانم‌ها قبل از نصب IUD سونوگرافی انجام دهند تا رحم از نظر هر نوع بیماری بررسی شود اما با این وجود اگر بعد از نصب IUD خانم دچار درد و خونریزی شد به این معنی است که مشکلی وجود داشته و بررسی کامل انجام نشده است. در این موارد لازم است عوارض IUD سریعا خارج شود.

تولد کودک و زایمان گاهی ممکن است منجر به ایجاد پارگی دهانه واژن شود که از عوارض زایمان طبیعی است. یکی از این پارگی‌ها، پارگی ناحیه‌ی پرینه؛ بین واژن و مقعد است که احتمال وقوع آن هنگام زایمان بین 10 تا 20 درصد است. در این مطلب می‌توانید با انواع پارگی‌های پرینه، درمان و راه‌های جلوگیری از آنها هنگام زایمان آشنا شوید.

انوع پار‌گی پرینه هنگام زایمان

این پارگی‌ها در اولین زایمان طبیعی شایع‌تر است و میزان آن از شکاف‌ها و خراش‌های کوچک تا پارگی عمیق در ماهیچه‌های پایین لگن را شامل می‌شود. هنگام زایمان طبیعی ممکن است در زمان خروج، سر نوزاد به ناحی? پرینه فشار وارد کند و باعث کشیدگی پوست و ماهیچه‌های اطراف ناحی? واژن شود. در چنین حالتی پزشک ممکن است تصمیم به عمل اپیزیوتومی بگیرد که برای انجام آن، برشی را در ناحی? پرینه ایجاد می‌کند تا خروج کودک را تسریع کند، اما واقعیت این است که حتی در صورت ایجاد برش اپیزیوتومی، باز هم خطر پارگی ‌وجود خواهد داشت. پارگی پرینه در اثر زایمان می‌تواند درجه‌های مختلفی داشته باشد. انواع پارگی‌های ممکن در فرایند زایمان شامل موارد زیر است:

پارگی درجه اول: پارگی درجه اول، یک پارگی سطحی شامل پوست پرینه و بافت اطراف دهان? واژن است. این نوع پارگی اغلب آن‌قدر کوچک است که معمولاً بدون بخیه یا تنها با چند بخیه به سرعت التیام می‌یابد و عموماً آزاردهنده نیست.

پارگی درجه دوم: پارگی درجه دوم عمیق‌تر است و به ماهیچه‌های زیرین کشیده می‌شود. این پارگی نیاز به بخی? لایه به لایه دارد، باعث درد و ناراحتی می‌شود و معمولاً التیام آنها چند هفته طول می‌کشد. بخیه‌ها در دوره التیام جذب می‌شود.

پارگی درجه سوم و چهارم: درصد بسیار کمی از زنان هنگام زایمان ممکن است پارگی پرینه‌ای داشته باشند که تا ناحی? رکتوم یا راست‌روده گسترش یابد. این نوع از پارگی می‌تواند برای ماه‌ها باعث ایجاد درد شدید شود و خطر ابتلا به بی‌اختیاری مدفوع را افزایش دهد. این نوع از پارگی دهانه واژن شدید، پارگی درجه سوم یا چهارم نام دارد. پارگی درجه سوم در واقع پارگی در بافت واژن، پوست پرینه و ماهیچه‌های پرینه است که تا اسفنکتر مقعد یا عضله‌ای که مقعد را احاطه کرده نیز گسترش می‌یابد و پارگی درجه چهارم تا ماهیچه‌های اسفنکتر مقعد و بافت زیر آن ادامه می‌یابد.

سایر پارگی‌ها: همچنین این پارگی ممکن است در بافت‌های دیگر نیز رخ دهد. برخی از زنان در بالای واژن، نزدیکی مجرای ادرار دچار پارگی می‌شوند. این حالت تحت عنوان پارگی نزدیک به مجرای ادرار (Periurethral) نیز شناخته می‌شود. این پارگی اغلب بسیار کوچک است و بدون بخیه یا تنها با چند بخیه التیام می‌یابد. با توجه به این که این پارگی عضله را درگیر نمی‌کند، معمولاً با سرعت بیشتری بهبود می‌یابد و نسبت به پارگی پرینه درد کمتری دارد. با این حال، این پارگی معمولاً باعث احساس سوزش در زمان ادرار می‌شود.

???????درمان و بهبود پارگی زایمان

در صورت وقوع پارگی یا انجام عمل اپیزیوتومی، این ناحیه از بدن شما نیاز به بخیه خواهید داشت. پزشک ابتدا با تزریق مستقیم داروی بی‌حسی به نواحی مورد نظر، آنها را بی‌حس می‌کند و پس از آن با توجه به میزان پارگی، ناحی? مورد نظر را به صورت لایه به لایه بخیه خواهد زد. پس از بخیه، باید به مدت حداقل 12 ساعت روی محل زخم، یخ بگذارید. اگر پارگی بیشتر از یک شکاف کوچک باشد، احتمال درد بیشتر خواهد بود. در این صورت شاید پزشک با توجه به درد شما، داروی مسکن تجویز کند. آزردگی ناشی از این پارگی‌ها ممکن است سه ماه یا بیشتر طول بکشد. اگرچه در پارگی دهانه واژن های سطحی، دوران نقاهت ممکن است تنها چند هفته طول بکشد. در اینجا نکته‌هایی در مورد دور? نقاهت بعد از پارگی‌های شدید درجه سوم یا چهارم ارائه شده است:

ادرار یا مدفوع کردن می‌تواند دردناک باشد. از پزشک خود بخواهید تا برای شما نرم‌کنند? مدفوع تجویز کند و می‌توانید مصرف آن را تا چندین هفته ادامه دهید.

در صورت نیاز به دفع، خودتان را نگه ندارید و به دستشویی بروید، زیرا ممکن است دچار یبوست شوید.

تا زمانی که پزشک به شما اجازه نداده است، رابط? جنسی نداشته باشید.

از قرار دادن شیاف یا هر چیز دیگری در داخل مقعد خودداری کنید.

پارگی اسفنکتر یا پارگی منتهی به رکتوم در زنان، احتمال بی‌اختیاری در دفع گاز معده یا مدفوع را افزایش می‌دهد. اگر از این مشکلات رنج می‌برید با پزشک خود در این مورد صحبت کنید.

راه‌های جلوگیری از پارگی رحم

نوعی از پارگی‌های هنگام زایمان که کمتر شیوع دارد نیز پارگی دهان? رحم، لب‌های واژن یا پارگی عمیق‌تر در بافت واژن است. اگر زایمان شما آهسته و کنترل‌شده باشد، ناحی? پرینه زمان لازم برای کشیدگی را پیدا می‌کند و در این صورت احتمال پارگی رحم کاهش می‌یابد. برای مثال وقتی سر نوزاد در حال خارج شدن است؛ در این حالت نیازی به فشار آوردن بیش از حد شما نیست. نتایج برخی از مطالعات نشان می‌دهد که استفاده از کیس? آب گرم و قرار دادن آن روی پرینه در آخرین بخش از مرحل? دوم زایمان که همان مرحل? فشار آوردن برای خروج کودک است، خطر پارگی‌های شدید را تا حد قابل توجهی کاهش می‌دهد. در نهایت شاید بهتر است به دنبال پزشکی باشید که معمولاً از اپیزیوتومی استفاده نمی‌کند و تجرب? زیادی در زایمان بدون پارگی و برش در پرینه دارد، اما به یاد داشته باشید شما و پزشک نمی‌توانید همه چیز را کنترل کنید. ممکن است هیچ راهی برای جلوگیری از پارگی دهانه واژن وجود نداشته باشد، به خصوص اگر انداز? کودک بزرگ‌تر از حالت عادی است یا در موقعیت دشواری قرار دارد یا بافت‌های شما بسیار ظریف و ضعیف باشند.

در زایمان طبیعی، لازم است که برای خارج شدن سر نوزاد، مقدار کمی از پارگی دهانه واژنشکافته شود. اگر اجازه دهیم این اتفاق به صورت طبیعی رخ دهد، ممکن است دهانه از چند قسمت و به صورت نامنظم پاره شود، برای جلوگیری از این اتفاق، ماما پس از بی‌حسی موضعی، قسمت پایین دهانه را شکاف کوچکی می‌دهد و پس از زایمان هم آن را با نخ جذبی بخیه می‌کند. معمولا زخم پس از چند هفته بهبود می‌یابد.

پس از زایمان، تا چند هفته ممکن است هنگام نشستن احساس درد کنید یا موقع ادرار احساس سوزش کنید. برای اینکه در این مدت کمتر اذیت شوید، برای نشستن از یک بالشتک استفاده کنید و روی محل‌های سفت ننشینید. همچنین برای کاهش سوزش می‌توانید از کمپرس یخ استفاده کنید.

هنگام ادرار نیز از یک بطری استفاده کنید تا ادرار بر روی زخم‌تان نریزد. یا هنگام تخلیه ادرار، آب گرم را باز کنید و همزمان خودتان را با آن را بشویید تا سوزشی احساس نکنید. زمانی هم که نیاز به تخلیه مدفوع پیدا می‌کنید به کمک یک دستمال تمیز محل زخم را محکم فشار دهید تا فشار مقعد به آن وارد نشود. سعی کنید در این مدت از مواد غذایی فیبردار استفاده کنید تا دچار یبوست نشوید. همچنین می‌توانید از مسکن نیز برای کاهش درد استفاده کنید.

اگر پارگی واژن علاوه بر پوست، شامل بخش عضلانی پارگی دهانه واژن هم باشد، ممکن است چندین ماه زمان ببرد تا بهبود یابد. 

مدیر کل دامپزشکی خراسان جنوبی، گفت: پوست ماهی های جیوه‌ای برای کودکان و جنین در حال رشد بسیار مضر است.

به گزارش حکیم مهر به نقل از ایسنا، «دکتر علیرضا رفیعی پور» با اشاره به اینکه گوشت ماهی از ارزش غذایی بالایی برخوردار است اظهار کرد: گوشت ماهی دارای اسید‌های آمینه زیاد با قابلیت جذب بالا، اسید‌های چرب امگا3، ویتامین‌های  A  ،B  ،E و  Dو میزان ید بالایی است.

وی ادامه داد: گوشت پوست ماهی در کاهش میزان استرس، کلسترول بد خون و ابتلا به بیماری‌های قلبی- عروقی با مصرف منظم ماهی به اثبات رسیده است.

مدیرکل دامپزشکی استان با بیان اینکه این گوشت برای بانوان باردار و شیرده بسیار مفید است، بیان کرد: گوشت پوست ماهی به دلیل دارا بودن امگا 3 از طریق گردش خون به جنین رسیده و موجب رشد مغزی جنین شده و در چهار ماه اول تولد نوزاد از طریق شیر مادر به نوزاد منتقل و باعث افزایش ضریب هوشی او می‌شود.

رفیعی با اشاره به یکی از مشکلات درباره مصرف ماهی‌ها جیوه‌ای است که از طریق آلودگی‌های هوا وارد آب دریا و به خصوص در پوست ماهی ذخیره می‌شود، عنوان کرد: ماهی‌ها جیوه‌ای به ویژه برای کودکان و جنین در حال رشد بسیار مضر بوده بنابراین بهتر است برای کاهش میزان این مشکل، پوست ماهی را قبل از مصرف جدا کنید.

پوست ماهی جزء سالم‌ترین خوراکی‌های روی سیاره‌ی زمین است. پوست ماهی خوراکی سرشار از مواد مغذی مهمی هم‌چون پروتئین و ویتامین D است. هم‌چنین ماهی بهترین منبع اسیدهای چرب امگا-3 است، که برای مغز و بدن دارای اهمیت باورنکردنی است. در ادامه شگفت انگیزترین خواص ماهی اشاره می‌کنیم که همگی از لحاظ علمی ثابت شده‌اند.

1. ماهی سرشار از مواد مغذی مهمی است که بیش‌تر آدم‌ها اغلب دچار کمبود آنها هستند

به طور کلی، همه‌ی انواع پوست ماهی ها برای سلامتی‌تان مفید هستند. آن‌ها سرشار از مواد مغذی مختلفی هستند که بیش‌تر آدم‌ها دچار کمبودشان هستند. این مواد مغذی شامل پروتئین با کیفیت، ید، و انواع مختلف ویتامین‌ها و مواد معدنی می‌شوند.

با وجود این، برخی ماهی‌ها از برخی دیگر بهتر و مفیدتر هستند؛ به نظر می‌رسد ماهی‌های چرب سالم‌ترین نوع پوست ماهی های خوراکی باشند. زیرا ماهی‌های چرب (مانند سالمون، قزل‌آلا، ساردین، تن، و خال‌مخالی) دارای مقادیر بیش‌تری از مواد مغذی مبتنی بر چربی هستند.

این مواد مغذی شامل ویتامین D محلول در چربی است که بیش‌تر آدم‌ها دچار کمبود آن هستند. این ماده مانند هورمون استروئید در بدن عمل می‌کند. هم‌چنین پوست ماهی های چرب، اسیدهای چرب امگا-3 بیش‌تری دارند. این اسیدهای چرب برای عملکرد بهینه‌ی مغز و بدن‌تان بسیار حیاتی هستند، و باعث کاهش خطر بسیاری از بیماری‌ها می‌شوند. برای برطرف کردن نیاز بدن‌تان به امگا-3، توصیه می‌شود حداقل هفته‌ای دو یا سه بار ماهی چرب میل کنید.

نتیجه: ماهی سرشار از مواد مغذی مهم شامل پروتئین با کیفیت، ید، و مواد معدنی و ویتامین‌های مختلف است. نوع چرب ماهی‌ها بیش‌ از سایر انواع آن حاوی اسیدهای چرب امگا-3 و ویتامین D است.

2. مصرف پوست ماهی می‌تواند خطر سکته‌ی قلبی و مغزی را در شما کاهش دهد

سکته‌های قلبی و مغزی شایع‌ترین عوامل مرگ زودرس در دنیا هستند. ماهی به طور کلی جزء بهترین خوراکی‌هایی محسوب می‌شود که می‌توانید برای سلامت قلب‌تان مصرف کنید.

جای تعجب نیست که بسیاری از پژوهش‌های عظیم تجربی نشان داده‌اند آدم‌هایی که به صورت مرتب پوست ماهی مصرف می‌کنند، کم‌تر در معرض خطر سکته‌های قلبی و مغزی و مرگ ناشی از بیماری قلبی قرار می‌گیرند.

پژوهشی که روی بیش از 40، 000 متخصص سلامت در ایالات متحده صورت گرفت، نشان داد آن‌هایی که به صورت مرتب در هفته یک یا چند بار ماهی میل می‌کنند، تا 15 درصد کم‌تر در معرض بیماری قلبی قرار دارند. پژوهش‌گران معتقدند نوع چرب ماهی‌ها حتی برای سلامت قلب هم مفیدترند، زیرا سرشار از اسیدهای چرب امگا-3 هستند.

نتیجه: مصرف حداقل یک بار ماهی در هفته می‌تواند خطر سکته‌های قلبی و مغزی، دو بزرگ‌ترین قاتل جهان، را کاهش دهند.

3. ماهی حاوی مواد مغذی است که برای دوران رشد بسیار ضروری هستند

اسیدهای چرب امگا-3 لازمه و نیاز اساسی برای رشد و نمو است.

در این میان اسید چربی امگا-3 دوکوساهگزائنوئیک اسید (DHA) دارای اهمیت ویژه‌ای است، زیرا در دوران رشد در مغز و چشم تجمع می‌کنند.

از این رو، به مادران باردار و شیرده توصیه می‌شود به اندازه‌ی کافی از اسیدهای چرب امگا-3 مصرف کنند.

هرچند، در این میان یک توصیه‌ی احتیاطی نیز برای مادران باردار وجود دارد؛ برخی پوست ماهی ها حاوی مقادیر زیادی جیوه هستند، که ممکن است باعث ایجاد مشکل در مغز کودکان در حال رشد شود.

به همین دلیل، زنان باردار فقط باید ماهی‌هایی مصرف کنند که جیوه‌ی کم‌تری در زنجیره‌ی غذایی‌شان وجود دارد ( سالمون، ساردین، قزل‌آلا و…)، و هم‌چنین بهتر است بیش‌تر از هفته‌ای 340 گرم ماهی مصرف نکنند

به علاوه، زنان باردار باید از مصرف ماهی خام و نپخته (از جمله سوشی) اجتناب کنند، زیرا ممکن است حاوی ریزاندامگانی (میکروارگانیسم) باشد که به جنین آسیب برساند.

نتیجه: ماهی سرشار از اسیدهای چرب امگا-3 است، که برای رشد مغز و چشم‌ها بسیار ضرورت دارد. توصیه می‌شود مادران باردار و شیرده به اندازه‌ی کافی امگا-3 مصرف کنند.

خواص ماهی 4:

پوست ماهی ممکن است ماده‌ی خاکستری مغز را افزایش دهد و با افزایش سن در برابر کهولت و زوال، از آن محافظت کند . یکی از پیامدهای افزایش سن، کاهش عملکرد مغز است (که به آن کاهش قدرت شناختی با افزایش سن می‌گویند).

در بسیاری از موارد این یک روند طبیعی است، ولی در این میان بیماری‌های خطرناک زوال دستگاه عصبی، هم‌چون آلزایمر نیز وجود دارند. جالب است بدانید، بسیاری از پژوهش‌های تجربی نشان داده‌اند سرعت کاهش قدرت شناختی در آدم‌هایی که بیش‌تر پوست ماهی می‌خورند، کم‌تر است.

سازوکار خاصی ممکن است در ارتباط با ماده‌ی خاکستری مغز وجود داشته باشد. ماده‌ی خاکستری بافت عملکردی اصلی در مغز شما است، که حاوی عصب‌هایی است که اطلاعات را پردازش و آنها را ذخیره می‌کنند و از شما یک انسان می‌سازند.

پژوهش‌ها نشان داده‌اند آدم‌هایی که هر هفته پوست ماهی مصرف می‌کنند، در مراکزی از مغزشان که محل تنظیم عواطف و خاطرات است، ماده‌ی خاکستری بیش‌تری دارند.

نتیجه: مصرف ماهی با جلوگیری از کاهش عملکرد مغز در سنین پیری در ارتباط است. آدم‌هایی که به شکل مرتب ماهی می‌خورند، در مراکزی از مغزشان که مسئول کنترل حافظه و عواطف است، دارای ماده‌ی خاکستری بیش‌تری هستند.

خواص ماهی 5:

پوست ماهی می‌تواند از افسردگی جلوگیری و آن را درمان کند، و از شما آدم شادتری بسازد افسردگی اختلال روانی بسیار رایج و خطرناکی است. افسردگی با کم‌حوصلگی، غمگینی، کمبود انرژی، و از دست دادن علاقه به زندگی و فعالیت همراه است.

با این‌که این بیماری تقریبا به اندازه‌ی چاقی و بیماری قلبی رواج ندارد، ولی درحال‌حاضر یکی از مهم‌ترین بیماری‌های آدم‌های دنیا محسوب می‌شود.

پژوهش‌ها دریافته‌اند آدم‌هایی که مرتبا پوست ماهی مصرف می‌کنند کم‌تر از دیگران در معرض افسردگی قرار می‌گیرند. هم‌چنین دانشمندان بر اساس آزمایش‌های کنترل‌شده‌ی بسیاری دریافته‌اند اسیدهای چرب امگا-3 برای مبارزه با افسردگی مفید هستند، و به شکل قابل‌ملاحظه‌ای تاثیر داروهای ضدافسردگی را افزایش می‌دهند. بر این اساس، پوست ماهی می‌تواند واقعا شادترتان کند و کیفیت زندگی‌تان را بهبود ببخشد.

هم‌چنین ممکن است پوست ماهی و اسیدهای چرب امگا-3 برای بهبود دیگر اختلالات روانی نظیر اختلال دوقطبی نیز مفید باشد.

نتیجه: اسیدهای چرب امگا-3 به ویژه به همراه داروهای ضدافسردگی، می‌توانند برای بهبود افسردگی مفید باشند.