پریود ( قاعدگی ) یکی از مراحل بلوغ در دختران است. پریود مانند بسیاری از علایم دیگر بلوغ ممکن است برای دختران گیج کننده باشد. بعضی از دختران ممکن است به نوعی از پریود شدن ترس داشته باشند یا نگران آن باشند. بسیاری از دختران و پسران درک کاملی از دستگاه تناسلی زنان و چگونگی کارکرد آن در طی یک دوره قاعدگی( پریود ) ندارند و همین موضوع قاعدگی را برای آنان اسرارآمیز جلوه می‌دهد.
یک دوره پریود ( قاعدگی ) مدت زمان اولین روز خونریزی در یک ماه تا اولین روز خونریزی در ماه بعد است. مثلاً اگر اولین خونریزی دختری در 8 اردیبهشت باشد و روز اول خونریزی بعدی وی در 2 خرداد باشد دوره قاعدگی او 24 روز طول کشیده است ( از 8 اردیبهشت تا 1 خرداد ).
بلوغ و قاعدگی ( پریود )
زمانیکه دختری به بلوغ می رسد ( معمولاً در سنین8 تا 13 سالگی )، بدن و ذهن در بسیاری جهات شروع به تغییر و تحول می‌کند. هورمونها در بدن رشد فیزیکی جدیدی را آغاز می‌کنند، مثلاً پستانها شروع به رشد می‌کنند. حدود2 الی 2/5 سال بعد از شروع رشد پستانها، اولین خونریزی قاعدگی ( پریود )در یک دختر اتفاق می افتد.
حدود 6ماه قبل از آغاز اولین دوره پریود، دختر ممکن است متوجه افزایش ترشح از دستگاه تناسلی خود شود که مسأله‌ای شایع در میان دختران است و نباید از آن نگران باشد مگر آنکه این ترشحات بسیار بد بو باشد یا باعث خارش گردد.
اولین پریود زمانی اتفاق می‌افتد که همه اجزاء دستگاه تناسلی دختر بالغ شده باشند و بتوانند با یکدیگر کار کنند.
با بلوغ دختر، هورمونهایی از هیپوفیز ( یکی از غدد موجود در مغز ) ترشح می‌شود که این هورمونها تخمدانها را وادار به ساخت هورمونهای زنانه می‌کنند. این هورمونهای زنانه استروژن و پروژسترون نامیده می‌شوند که اثرات زیادی در بدن دختر دارند و به رشد جسمی و بالغ شدن او کمک می کنند.
پس شروع دوره های پریود ( قاعدگی ) یک دختر، در هر ماه یک تخمک بسیار کوچک که با چشم دیده نمی‌شود- از درون تخمدان آزاد می‌شود که به این عمل تخک گذاری می‌گویند. تخمک وارد لوله‌های فالوپ می‌شود و از طریق آن به سمت رحم حرکت می‌کند. اگر در طی این مسیر تخمک توسط یک اسپرم مرد بارور شود تخم ایجاد می‌شود و تخم به سمت رحم رفته و در آنجا لانه گزینی می‌کند و با چسبیدن به دیواره رحم شروع به بزرگ شدن و رشد می‌نماید تا در پایان 9ماه به یک نوزاد کامل تبدیل شود.
در صورتیکه تخمک با اسپرم برخورد نداشته باشد – مسأله‌ای که در اکثر دروه‌های قاعدگی اتفاق می‌افتد- تخمک بارور نمی‌شود و از بدن دفع می‌شود. در این صورت رحم که خود را آماده پذیرایی از تخم بارور کرده بود و با اضافه کردن مخاطات خود را برای لانه گزینی تخم آماده نموده بود، با تشکیل نشدن تخم ( بارور نشدن تخمک ) به حالت اول خود برمی‌گردد و برای این کار مخاطات و بافت اضافی رحم شروع به ریزش می‌کند.
ریزش بافت و مخاطات که خونی است همان خونریزی قاعدگی است. باید توجه کرد که همانطوریکه توضیح داده شد، خونریزی قاعدگی فقط شامل خون نیست بلکه بافت اضافی و مخاطات خونی است که از رحم به بیرون ریخته می‌شود.
این وقایع هر ماه یکبار اتفاق می‌افتد. رحم خود را برای پذیرش تخم در طی یک ماه به تدریج آماده می‌کند و در نتیجه مخاطات و بافت اضافی در داخل آن بوجود می‌آید. در حدود اواسط یک دوره قاعدگی تخمک گذاری انجام می‌شود که در صورت عدم باروری تخمک با اسپرم مرد، در انتهای ماه همه بافت‌ها و مخاطات اضافی رحم به همراه تخمک به صورت خونریزی قاعدگی ( پریود ) از بدن خارج می‌شود و این وقایع ماهانه ادامه می‌یابد تا اینکه زن در حدود سن 50سالگی به یائسگی برسد. یائسگی به این معنی است که زن همه تخمک‌های موجود در تخمدانها را آزاد کرده است و دیگر تخمک ندارد. بنابراین دوره‌های قاعدگی نیز تمام می‌شود و دیگر امکان بچه‌دار شدن برای او نیست.
بیشتر زنان، دردهای ناشی از قاعدگی را حداقل در برهه‌ای از دوران زندگی‌شان تجربه می‌کنند و حدود 40 درصد از آنان نیز با گرفتگی‌های عضلانی ناشی از قاعدگی در ناحیه شکم مواجه می‌شوند. این گرفتگی‌ها معمولا به‌علت افزایش هورمون پروستاگلاندین به‌وجود می‌آیند که باعث انقباض شدید در رحم و درنهایت درد و ناراحتی می‌شود. اگر شما هم با گرفتگی‌های عضلانی ناشی از قاعدگی در ناحیه شکم مواجه هستید، می‌توانید از ترفندهای زیر برای تسکین این مشکل کمک بگیرید.
خودداری از مصرف کافئین
دریافت بیش از حد کافئین، گرفتگی‌های عضلانی ناشی از قاعدگی را تشدید می‌کند. پس اولین ترفند برای تسکین این مشکل آزاردهنده، خودداری از مصرف قهوه، چای، نوشابه‌های گازدار و هر گونه نوشیدنی حاوی کافئین است. مصرف دم‌نوش بابونه به‌جای چای یا قهوه که کافئین ندارد و حاوی نوعی اسید آمینه به‌نام گلیسین است، یکی از بهترین راه‌ها برای تسکین اسپاسم‌های عضلانی محسوب می‌شود.
خوردن موز
مواد غذایی غنی از پتاسیم مانند موز، گزینه‌های مناسبی برای تسکین این مشکل به‌شمار می‌روند، چون کمبود پتاسیم در بدن همواره یکی از عواملی است که باعث شکل‌گیری گرفتگی‌های عضلانی ناشی از قاعدگی در ناحیه شکم یا تشدید آنها می‌شود. بنابراین، سبزی‌های برگ سبز مانند اسفناج و لوبیای سفید هم گزینه‌های مناسبی برای دریافت پتاسیم هستند.
افزایش دریافت امگا-3
مطالعات متعددی نشان داده‌اند زنانی که از مواد غذایی حاوی امگا-3 استفاده می‌کنند، گرفتگی‌های عضلانی خفیف‌تری را تجربه می‌کنند. زنان می‌توانند امگا-3 دریافتی خودشان را از طریق اضافه کردن ماهی‌های چرب و مغزهای خام به رژیم غذایی افزایش بدهند.
بالا گرفتن پاها
یکی از ساده‌ترین ترفندها برای تسکین گرفتگی‌های عضلانی ناشی از قاعدگی ، بالا گرفتن پاها است. دراز کشیدن و بالا گرفتن پاها نسبت به باقی قسمت‌های بدن می‌تواند به تسکین عضله‌های رحم کمک کند. برای این کار بهتر است که در رخت‌خواب دراز بکشید و پاهایتان را روی چند بالش بگذارید.
مصرف محصولات لبنی
مواد غذایی سرشار از کلسیم می‌توانند گرفتگی‌های عضلانی ناشی از قاعدگی در ناحیه شکم را تسکین بدهند. پس استفاده از شیر، پنیر و ماست را قبل از شروع دوره قاعدگی و درحین دوره بیشتر کنید. این کار هم عضله‌ها را ریلکس می‌کند و هم شدت گرفتگی‌های عضلانی را کاهش می‌دهد.
پوشیدن لباس‌های آزاد
پوشیدن لباس‌های تنگی که فشار مضاعفی به ناحیه شکم وارد می‌کنند، واقعا گرفتگی عضلانی را بدتر می‌سازند. پس حداقل در دوران قاعدگی، از پوشیدن لباس‌های تنگ و چسبان مانند شلوارهای جین خودداری کنید.
پیاده‌روی
ترفند ساده و مفید دیگر برای تسکین گرفتگی‌های عضلانی ناشی از قاعدگی، پیاده‌روی است. سه بار پیاده‌روی در روز، سطح اندورفین را در بدن افزایش می‌دهد و علاوه بر بهتر کردن خلق‌وخوی شما، درد ناشی از قاعدگی را هم کمتر می‌کند.
ورزش دراز-نشست
بسیاری از ورزش‌ها برای دوران قاعدگی مفید هستند، اما ورزش دراز-نشست به‌طور خاص می‌تواند اثربخشی بیشتری در راستای کاهش دردهای ناشی از قاعدگی داشته باشد. دراز-نشست به تسکین درد کمک می‌کند، اما عضله‌های شکمی را هم کش می‌آورد. این حالت کش‌آمدگی و انبساط، تمرکز ذهن را از گرفتگی‌های عضلانی ناشی از قاعدگی در ناحیه شکم دور می‌کند.
گرم‌سازی بدن
گرم کردن بدن، خصوصا در ناحیه‌های شکم و قسمت پایینی کمر، یکی از بهترین ترفندها برای ریلکس کردن عضله‌ها است. شما می‌توانید از پدهای حرارتی، بطری‌های آب گرم یا حتی حمام داغ و طولانی برای این کار قاعدگی استفاده کنید.
وارفارین ، یک داروی ضدانعقاد است که کار آن پیشگیری از لخته شدن خون است. گاهی به این دارو، رقیق کننده خون گفته می‌شود. البته این نام گمراه کننده است، زیرا وارفارین خون را رقیق نمی‌کند، لخته‌هایی را هم که قبلا تشکیل شده‌اند، حل نمی‌کند. بلکه فرایند لخته شدن خون را کند می‌کند. به عبارتی دیگر، وارفارین کمک می‌کند که خون شما راحت‌تر در بدن گردش کند و لخته نشود.
وارفارین از طریق مهار فعالیت ویتامین k، فاکتورهای انعقادی را که برای فعالیت خود نیاز به ویتامین K دارند، مهار می‌کند. این اتفاق در فرایندهای بعدی باعث کاهش سطح مواد لازم برای نگهداری رشته‌های فیبرین می‌شود. این اتفاق‌ها باعث کاهش احتمال تشکیل لخته می‌شود.
افرادی که تحت درمان با وارفارین قرار دارند در صورت نیاز به مصرف داروهایی چون جینسنگ و جینکوبیلوبا حتماً باید با پزشک معالج خود مشورت نمایند. زیرا جینکو دارای فعالیت ضد لخته‌ای می‌باشد و باعث افزایش اثر دارو و احتمال خونریزی می‌گردد و جینسنگ باعث کاهش اثر ضد لخته‌ای وارفارین می‌گردد. همچنین کوآنزیم Q10 از نظر ساختمانی شبیه به ویتامین K می‌باشد و ممکن است بر لخته شدن خون اثر بگذارد. مصرف این دارو همراه با وارفارین باید تحت نظر پزشک انجام گیرد.
مصرف وارفارین باید به صورت یک بار در روز انجام شود و بهتر است همیشه سر ساعت معینی (معمولاً عصرها) با معده خالی و با یک لیوان کامل آب مصرف شود. مصرف این دارو باید به صورت منظم و همراه با آزمایش مکرر و منظم خون باشد.
ویتامین K ویتامینی است که به ایجاد لخته در خون و جلوگیری از خونریزی کمک می‌کند، بنابراین دارای نقش متضادی با وارفارین می‌باشد. در بیمارانی که وارفارین مصرف می‌کنند دریافت زیاد ویتامین K باعث کاهش اثر دارو می‌گردد. بنابراین باید این بیماران در مورد مصرف این منابع غذایی کاملاً هوشیار باشند. به همین دلیل بسیار مهم است که میزان این ویتامین در رژیم، ثابت باقی بماند تا کنترل میزان دارو مشکل نباشد، یعنی باید از تغییر ناگهانی در میزان دریافت منابع غذایی حاوی این ویتامین جلوگیری نمود.
مصرف مقدار زیاد ویتامین K در رژیم باعث غلیظ شدن خون شده و نیاز به وارفارین را زیاد می‌کند بر عکس مقدار کم این ویتامین در غذا باعث رقیق شدن خون می‌گردد و نیاز به وارفارین را کم می‌کند. بنابراین نه زیاده‌روی در مصرف مواد غذایی حاوی ویتامین K صحیح می‌باشد و نه عدم مصرف این مواد به نفع بیمار می‌باشد. مصرف مقادیر زیاد سبزیجات غنی از ویتامین K در یک نوبت منجر به تغییر قابل ملاحظه‌ای در اثر وارفارین نمی‌گردد، ولی مصرف روزانه آن به مدت یک هفته به شکل مشخصی مقادیر درمانی مورد نیاز را تغییر می‌دهد.
مواد غذایی سرشار از ویتامین K شامل سبزیجات پخته شده مانند اسفناج و یا سایر سبزیجات پخته شده مانند سبزی خورش قورمه سبزی یا کرفس به میزان نصف فنجان و یک فنجان جعفری خام می‌باشد. مواد غذایی حاوی مقدار متوسط ویتامین K شامل یک فنجان سبزیجات خام مانند انواع سبزی خوردن و یک فنجان کاهو یا نصف فنجان مارچوبه و کلم بروکلی پخته شده وارفارین می‌باشد.
مصرف 1 واحد منابع غذایی سرشار از ویتامین K در روز مانند نصف فنجان اسفناج پخته شده وارفارین یا یک فنجان انواع سبزی خام و 3 واحد مواد غذایی دارای مقدار متوسط ویتامین K در روز منعی ندارد.
با توجه به مطالعات جدیدی که انجام شده است، وارفارین که برای رقیق کردن خون تجویز می‌شود و مصرف گسترده‌ای دارد، خطر خونریزی‌های شدید مغزی را افزایش می‌دهد.
با توجه به مطالعات جدیدی که انجام شده است، وارفارین که برای رقیق کردن خون تجویز می‌شود و مصرف گسترده‌ای دارد، خطرخونریزی‌های شدید مغزی را افزایش می‌دهد.
محققان، پرونده پزشکی نزدیک به 32 هزار فرد 75 ساله به بالا را که دچار مشکلات ریتم نامنظم قلبی بودند، مورد بررسی قرار دادند. آنها دریافتند که تقریبا یک سوم از آنها زمانی که وارفارین مصرف می‌کنند دچار خونریزی درون جمجمه‌ای می‌شوند.
در بیماران با مشکل ریتم نامنظم قلب، مصرف وارفارین تا دو سوم، خطر سکته مغزی را کاهش می‌دهد. از طرفی، بسیاری از پزشکان، برای جلوگیری از بروز سکته مغزی در سالمندان به دلیل نگرانی از وجود لخته‌‌های خون در عروق سر، داروی وارفارین را تجویز می‌کنند. همین امر باعث افزایش احتمال خونریزی درون جمجمه‌ای در سالمندان می‌شود.
فاکتورهای دیگری نیز وجود دارد که اگر با مصرف وارفارین همراه شود خطر خونریزی مغزی را دوبرابر می‌کند، از جمله: زوال عقل،کم‌خونی، افسردگی و استفاده از داروهای ضدتشنج.
این نتایج نشان می‌دهد که پزشکان باید در تجویز عمومی وارفارین به ویژه برای سالمندان محتاط‌تر باشند و سنجیدن میزان منفعت و ضرر آن برای بیمار، آن را تجویز کنند. امروزه داروهای رقیق‌کننده دیگری نیز وجود دارد که می توانند جایگزین وارفارین شوند مانند الیکوئیس (Eliquis)، پراداکسا (Pradaxa) و زارلتو (Xarelto) که البته هر کدام عوارض مربوط به خود را دارند.
آویشن می‌تواند درمانی طبیعی و بی خطر برای نفخ معده، بوی بد دهان، گلودرد، آب ریزش بینی، سرفه، تعریق و غیره باشد. آویشن یک گیاه معجزه‌گر است و جا دارد که در هر آشپزخانه‌ای وجود داشته باشد.
باید بدانید که آویشن می‌تواند درمانی طبیعی و بی خطر برای نفخ معده، بوی بد دهان، گلودرد، آب ریزش بینی، سرفه، تعریق و غیره باشد. در این مطلب سعی داریم گوشه‌ای از خواص درمانی این گیاه معجزه گر را نشان داده و روش استفاده‌ی آن را بیان کنیم. با ما همراه باشید.
آویشن برای مقابله با نفخ معده :
آویشن حاوی ترکیبات تلخ مزه‌ای است که می‌تواند به هضم غذا کمک کند. اگر دچار نفخ، سنگینی، گرفتگی عضلات معده و در حالت کلی هر نوع مشکل مربوط به دستگاه گوارش هستید بعد از غذا از آویشن استفاده کنید.
روش مصرف :
یک نوک انگشت برگ خشک آویشن را در یک فنجان بریزید و با آب‌جوش پُر کنید. در فنجان را بپوشانید و اجازه دهید که به مدت 5 تا 10 دقیقه دم بکشد. محلول را صاف کنید. بعد از دو وعده‌ی اصلی، یک فنجان از این جوشانده میل کنید. این دوره‌ی درمانی را بیش از 3 هفته ادامه ندهید.
آویشن جلوی تعریق زیاد پاها را می‌گیرد . آویشن یک دئودورانت یا بو گیر طبیعی و فوق‌العاده موثر محسوب می‌شود.
روش استفاده :
50 گرم آویشن خشک را در دو لیتر آب ریخته و بجوشانید. سپس در ظرف را بگذارید و شعله را خاموش کنید. اجازه دهید محلول به مدت 15 تا 20 دقیقه دم بکشد. سپس آن را صاف کنید و داخل تشت یا وان حمام بریزید. به مدت 10 دقیقه پاهایتان را در این محلول قرار دهید.
آویشن برای درمان آفت و بوی بد دهان :
آویشن یک گیاه ضدعفونی کننده و التیام بخش است. برای همین می‌توان از آن برای درمان آفت‌ها و التهاب لثه و همچنین برای پایان دادن به کابوس بوی بد دهان استفاده کرد.
روش استفاده :
برای غرغره کردن یک لیوان آب را بجوشانید و سپس یک قاشق چای‌خوری آویشن را در آن ریخته و به مدت 1 تا 2 دقیقه بجوشانید. محلول را صاف کنید و روزانه چند بار غرغره کنید.
خواص عسل آویشن،آویشن و بارداری،خواص عرق آویشن,خواص آویشن کوهی
آویشن حاوی ترکیبات تلخ مزه‌ای است که می‌تواند به هضم غذا کمک کند
آویشن برای مقابله با برونشیت، آنژین، سینوزیت و گریپ :
آویشن برای مقابله با عفونت‌های مجاری تنفسی فوق‌العاده است. این گیاه شگفت انگیز باعث تعریق بیشتر می‌شود و همین امر تب را کاهش می‌دهد. آویشن با سرماخوردگی مقابله کرده و ضد اسپاسم است برای همین سرفه را از بین می‌برد.
نتایج پژوهش‌ها نشان می‌دهد که مصرف شربت آویشن باعث کاهش دوره و شدت علائم برونشیت شده و ضدسرفه است.
روش مصرف :
برای مقابله با سرفه یک مشت آویشن تازه یا خشک را در یک لیتر آب ریخته و به مدت 20 تا 25 دقیقه بجوشانید. محلول را صاف کرده و با عسل شیرین کنید. هر دو ساعت یک بار یک فنجان از این جوشانده میل کنید. توجه داشته باشید که این دوره‌ی درمانی را نباید بیش از 3 هفته دنبال کنید.
یک قطره افشره‌ی خوراکی آویشن را در یک پیاله آب گرم (نه جوش) بچکانید. حوله‌ای روی سرتان انداخته و بخور بگیرید. می‌توانید از برگ‌های خشک آویشن نیز بخور درست کنید. برای این کار یک قاشق غذاخوری آویشن خشک را در یک لیوان آب سرد به مدت یک ساعت بخیسانید و سپس با شعله‌ی کم آن را داغ کنید. بعد بخور بگیرید. توجه داشته باشید اگر علائم سرماخوردگی، برونشیت و غیره برطرف نشد حتماً به پزشک مراجعه کنید.
آویشن جلوی ضعف را می‌گیرد :
آویشن خاصیت تقویت‌کنندگی دارد. برای همین توصیه می‌کنیم اگر دچار خستگی، ضعف، کاهش قوای بدن، کم خونی و افسردگی شده‌اید به سراغ آویشن بروید.
روش استفاده :
در 150 میلی لیتر آب جوش یک قاشق چای‌خوری کوچک آویشن بریزید. در ظرف را بگذارید و اجازه دهید به مدت 10 تا 15 دقیقه دم بکشد. محلول را صاف کرده و روزانه دو فنجان از این جوشانده میل کنید.
از این گذشته می‌توانید در حمام نیز از خواص این گیاه استفاده کنید. برای این کار 60 گرم آویشن را در یک لیتر آب بریزید و بگذارید بجوشد. در ظرف را بگذارید و زیر شعله را کم کنید و بگذارید به مدت 15 تا 20 دقیقه دم بکشد. محلول را صاف کرده و در آب وان بریزید. 15 دقیقه در وان آب دراز بکشید تا خستگی‌تان از بین برود.
توجه داشته باشید که حمام آویشن برای تسکین دردهای روماتیسم هم مفید است.
خواص عسل آویشن،آویشن و بارداری،خواص عرق آویشن,خواص آویشن کوهی
آویشن برای مقابله با عفونت‌های مجاری تنفسی فوق‌العاده است
آویشن برای تسکین گلودرد :
آویشن برای کاهش التهاب گلوی ناشی از لارنژیت یک درمان موثر محسوب می‌شود.
روش مصرف :
غرغره کردن با محلول آویشن التهاب گلو را کاهش می‌دهد. برای این کار 5 گرم برگ خشک آویشن را در 100 سی‌سی آب جوش ریخته و به مدت 10 دقیقه بجوشانید. دهانتان را با این محلول شستشو دهید. این دوره را بیش از 3 هفته دنبال نکنید. در صورت برطرف نشدن علائم بیماری به پزشک مراجعه کنید.
مضرات آویشن :
توجه داشته باشید که در مورد گیاهان و داروهای گیاهی نیز همیشه مورد منع مصرف وجود دارد. مصرف آویشن برای افراد آلرژیک مورد منع مصرف دارد. از این گذشته زنان باردار، شیرده و کودکان نیز نباید از افشره‌ی خوراکی آویشن استفاده کنند.
